Idea Obrony Powszechnej (Totalnej) rozumianej jako połączony wysiłek wszystkich instytucji państwa, ale także organizacji pozarządowych, przedsiębiorców i zwykłych obywateli w obronie przed najeźdźcą – stanowi doktrynę obronną między innymi państw skandynawskich, Szwajcarii i wielu innych mniejszych krajów.
W warunkach II Rzeczypospolitej, kiedy odrodzone państwo polskie musiało zmierzyć się z nawałą czerwonoarmistów w walkę o utrzymanie niepodległości zaangażowany był każdy kto mógł nosić broń. Kto nie mógł walczyć pomagał jak tylko mógł. Wspólnym wysiłkiem udało się obronić kraj przed najeźdźcą.
W warunkach współczesnego pola walki duże znaczenie ma nasycenie zawansowanym sprzętem, ale przykład walczącej Ukrainy pokazuje jak wielkie znaczenie ma powszechne zaangażowanie obywateli w obronę.
Dobrze zorganizowane, przeszkolone i zbrojone społeczeństwo może stanowić jeden z elementów systemu odstraszania.